Łabajów (Wisła)

Granice Łabajowa wyznaczają od strony południowej i zachodniej fragmenty grzbietu głównego Pasma Stożka oraz Czantorii. Teren ten rozciąga się od wzniesienia Beskid przez Kiczory oraz Stożek aż do Małego Stożka. Z kolei północna granica tej dzielnicy jest wyznaczona przez grzbiet ramienia Kobylej.

Warto zaznaczyć, że Łabajów jest jedną z najpóźniej zasiedlonych dzielnic Wisły. Jej nazwa pochodzi od nazwiska Łabaj, które jest dość rozpowszechnione w południowej części Śląska Cieszyńskiego. Pojawia się w źródłach po raz pierwszy w 1836 roku, zapisane jako Labajow.

Zabudowa tej dzielnicy koncentruje się częściowo w dolinie potoku, ale również w szeregu mniejszych osiedli, które są rozrzucone po okolicznych stokach. Droga prowadząca wzdłuż doliny jest dostępna dla pojazdów samochodowych i kończy się na pętli przy ul. Turystycznej, gdzie znajduje się przystanek komunikacji autobusowej - Wisła Łabajów Centrum.

W dolnej części doliny, po jej lewej stronie (od strony orograficznej), można zobaczyć dawną, murowaną willę "Zdrój", wzniesioną w 1931 roku dla Zofii Degen-Ślósarskiej, która była dyrektorką gimnazjum w Włocławku. Wspomniana willa, znana później jako "Gospoda poetów", gościła wielu znanych twórców, w tym Marię Dąbrowską, Kazimierę Iłłakowiczównę oraz Jarosława Iwaszkiewicza. Jan Sztaudynger czy Jan Wiktor również często odwiedzali to miejsce. Warto dodać, że Gustaw Morcinek, z którym Ślósarską łączyła długa przyjaźń, bywał tam regularnie, będąc przez wiele lat pierwszą czytelniczką i recenzentką jego publikacji.

Na końcu doliny, niewiele ponad 2 km od pętli autobusowej, znajduje się ośrodek narciarski „Stożek”, wyposażony w kolej krzesełkową, która prowadzi na grzbiet pasma górskiego, zaledwie 250 m na południe od schroniska PTTK na Stożku. Oprócz tego, w ośrodku znajduje się również krótki wyciąg narciarski. Dla odwiedzających dostępny jest niewielki obiekt noclegowy w pobliżu dolnej stacji.