Zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Wiśle to istotna wspólnota religijna, która odgrywa ważną rolę w regionie. Ten zbór jest częścią południowego okręgu diecezji południowej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Rzeczypospolitej Polskiej.
Obecnie na czołowej pozycji w tej społeczności znajduje się kaznodzieja Marcin Knapik, który pełni funkcję pastora. Wspólnota spotyka się regularnie, co sprzyja duchowemu wzrostowi jej członków.
Nabożeństwa odbywają się w kościele przy ulicy Spacerowej 9, co sobotę o godzinie 9.30. To regularne zgromadzenia stanowią doskonałą okazję dla wiernych do refleksji, modlitwy oraz wspólnego przeżywania swojej wiary.
Historia
Adwentyzm trafił do Wisły w 1911 roku dzięki Marii Supikowej, która nawróciła rodzinę Czyżów, mieszczącą się w tej okolicy. Już 26 września 1912 roku odbył się pierwszy adwentystyczny chrzest w mieście, który przeprowadził kaznodzieja Muth, przybyły do Wisły. Wkrótce, w tym samym roku, na terenie miasta powstał zbór, który szybko nawiązał ścisłe więzi z zborem skoczowskim, założonym rok wcześniej.
W około 1915 roku powstał drugi zbór na Nowej Osadzie. Do 1920 roku oba zbory łącznie liczyły około 110 członków, a kaznodzieją był Józef Niedoba. W kwietniu 1922 roku miało miejsce podzielenie obydwu zborów, gdyż część uczestników postanowiła przyłączyć się do Międzynarodowego Stowarzyszenia Misyjnego Adwentystów Dnia Siódmego Trzecia Część. Czasami w Wisle gościli kaznodzieje tacy jak Cunitz, Zieliński oraz Niedoba, którzy utworzyli nowy, zjednoczony zbór.
Później, w roku 1923, gdy wielu z tych, którzy odeszli, powróciło do wspólnoty, liczba członków wynosiła 80. Nowo otwarty dom modlitwy Pod Groniem, uruchomiony w 1924 roku, stał się ważnym miejscem dla lokalnych wiernych. Z końcem lat 20. zorganizowano przy zborze chór, a w połowie lat 30. powstała mała orkiestra.
W znacznej mierze historia zboru została przerwana w czasie II wojny światowej, kiedy to oficjalne nabożeństwa zostały zakazane przez władze niemieckie, a budynek kaplicy został przekształcony do innych celów. Członkowie gromadzili się jednak nieoficjalnie w prywatnych domach. Po zakończeniu działań wojennych, w 1945 roku, wznowiono odprawianie nabożeństw, a także odbyły się dwa grupowe chrzty, co świadczyło o odradzającej się wspólnocie.
Przypisy
- Julia Troszok: Historia zboru w Wiśle. adwentysci.org, 11.08.2012 r. [dostęp 18.06.2018 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Zbory":
Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów „Oaza” w Wiśle | Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Dobra Nowina” w Wiśle-Nowej Osadzie | Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Czarnem | Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Jaworniku | Zbór Kościoła Zielonoświątkowego „Syloe” w Wiśle-Czarnem | Parafia Znalezienia Krzyża Świętego w Wiśle | Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wiśle | Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle Malince | Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle | Parafia Ewangelicko-Augsburska w Wiśle GłębcachOceń: Zbór Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Wiśle