Przysłop (szczyt w Beskidzie Śląskim)

Obecność Przysłopu jako swoistego stopnia w bocznym grzbiecie Baraniej Góry, który rozciąga się w kierunku zachodnim od Wierchu Wisełki, przyczynia się do wyraźnego podziału dolin rzek. Po jednej stronie znajduje się dolina Białej, a po drugiej dolina Czarnej Wisełki. Położony jest w odległości około 3 km na zachód od wierzchołka Baraniej Góry.

Grzbiet, który opada do doliny Białej Wisełki, jest porośnięty lasem i tworzy płytkie stoki, oddzielające dolinki dwóch potoków: Potoku Bobrowskiego oraz Równiańskiego. Wzdłuż dolnej części tego grzbietu płynie także Potok na Równe. Na dolnych stokach Przysłopu, w obrębie doliny Białej Wisełki, można znaleźć polany należące do miasta Wisły, w tym osiedla Równe Duże oraz Równe Małe.

Od strony południowo-wschodniej, stok Przysłopu opada w kierunku potoku Wolnego, na którym usytuowana jest znana polana Przysłop. Cały szczyt mieści się w granicach administracyjnych miasta Wisła, znajdującego się w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim.

Nazwa „Przysłop” (słow. Príslop) jest często spotykana w rejonie Karpacji Zachodnich i oznacza 'miejsce na grzbiecie' lub 'przełęcz'. W przeszłości, najwyżej położony obszar (około 1000 m n.p.m.) w Wiśle Sallasch Przislop jest wymieniany w dokumentach z 1835 roku sporządzonych przez Komorę Cieszyńską. Z uwagi na plany Habsburgów dotyczące utworzenia rewiru łowieckiego w tym regionie, pastuszkowie musieli opuścić ten teren.

Warto dodać, że w latach 1961–1990, w okolicach Przysłopu zarejestrowano jedne z najwyższych opadów deszczu w całym Beskidzie Śląskim, osiągając średnio 1400 mm rocznie. Dodatkowo w stokach Przysłopu znajdują się trzy jaskinie: Jaskinia Medyków, Jaskinia Mokra oraz Jaskinia pod Świerkiem.